In de tuin fladdert een prachtige vlinder rond
Ze strijkt neer, naast je op de grond.
't is net of zij wil zeggen, ik laat je niet alleen.
Al moet ik je verlaten, al moet ik van je heen,
Je draagt mij in je hart, ik zal er altijd zijn
Ik help je bij het dragen van jouw pijn.
Dan vliegt ze weg, de hemel tegemoet,
Ga maar lieve vlinder, het is goed.

-----

Vandaag is de dag,
hij komt maar één keer.

Morgen dan is het,
vandaag al niet meer.

Niet zeuren, geniet
van het leven, het mag

Maar doe het vandaag,
want vandaag is de dag

Toon Hermans

-----

Als je moeder sterft
en je vader lang geleden,
hoop dan dat je liefde erft,
want het kind zijn is verleden.

-----

Afscheid nemen is
met zachte vingers wat voorbij is dicht doen
en verpakken met liefde en goede gedachten

-----

Beter iets moois te verliezen
dan het nooit te hebben gehad

-----

Loslaten wat ik zo lief had,
was de moeilijkste opdracht die het leven mij gaf.

-----

Ik ben moe van deze lange reis,
alles wat ik vraag is een rustige slaap
en dromen van hen die ik liefheb.

-----

Geluk is als een vlinder.
Wanneer je haar probeert te vangen blijft ze altijd net buiten je bereik.
Maar wanneer je rustig blijft,
komt zij misschien op je hand zitten.

-----

Een witte roos

Adem houdt op,
warmte wordt kilte,
diepe kilte als van dood
en lachen wordt stilte,
echo van vragen
dat geen antwoordt vindt
Maar een mensennaam
kan niet vergaan,
niet verzinken in oneindig niets.
Jouw naam
heeft klank en toon gezet
van hoe de jouwen verdergaan.
In gemis,
maar ook in vertrouwen
dat leven léven wordt
als er maar genoten wordt,
geliefd en gelachen.
Zo wordt jouw naam
een witte roos aan ons hart,
bloeiend voor altijd,
geurig en welriekend,
want jij bent er niet
als wij jou roepen;
en ons zoeken
zal nooit vinden worden,
geen samen lachen en raken meer.
maar in de stilte
zul jij bloeien aan ons hart
als schitterende herinnering,
levend, tegen alle weerwil in.

Neen, vergeten zullen wij jou niet.
wees gerust,
rust maar zacht
rust in vrede

-----

Afscheid

Jij bent onvergetelijk geworden in mijn leven.
jij zult altijd met mij meegaan op de levensweg.
Ik zal heimwee naar je hebben.
Ik had je langer willen vasthouden.
Ik had je nog zoveel willen vragen.

-----

Jij blijft een litteken in mijn bestaan.
Jij blijft een teken van liefde en mijn leven.
Aan jou zal ik mij optrekken.
Jou gedenkend zal ik groeien en krachten worden.
Ik zal vol levensmoed verder gaan.
Jij, onzichtbaar bij mij.

-----

Het leven schenkt ons herinneringen
zodat we zonnebloemen in de winter zien.

-----

Zoals de bomen in het landschap staan
in volle rust en helemaal compleet
zo is ze die avond heengegaan
Wij vergeten nooit wat ze voor ons deed

-----

Zij schuift zichzelf niet naar voren,
daarom blinkt zij uti.
Zij beveelt zichzelf niet aan,
daarom valt zij op.
Zij looft zichzelf niet,
daarom heeft zij verdienste.
Zij verheerlijkt zichzelf niet,
daarom munt zij uit.

-----

Ik heb vannacht een ster uitgezocht
voor mijn opa die moest gaan
Een ster voor iemand zó bijzonder
dat hij eigenlijk alleen moest staan
Nu kijk ik naar de sterren
en huil ik naar de maan
Dan straalt daar weer die éne ster
dus is mijn opa eigenlijk nooit weggegaan

-----

Ik ben, jij bent, wij zijn
Zo was het vele jaren
maar onze eenheid is verbroken
ik ben, jij was, wij waren

De klok loopt door
het leven ook.
Het volgt zijn eigen lijn
maar in onze harten blijft altijd
Ik ben, jij bent, wij zijn

-----

Als ik een vlinder zou zijn,
dan zou ik fladderen door de lucht,
dan dacht ik met een diepe zucht,
ik ga weg, ik vlucht,
ik vlucht voor de regen,
ik vlucht voor de nacht,
ik vlucht voor het leven,
dat had ik nou nooit gedacht

-----

Witte strepen in de lucht,
weerkaatsen het hemellicht,
contouren vaag, van her naar der,
het begeleid jouw laatste vlucht,
tot aan de schepper's aangezicht,
en ergens ver,
in de oude wereld,
einde en een nieuw begin,
geen afscheid,
in liefde en geborgenheid,
ben jij nog altijd hier.

-----

Eerst werd je ziek
toen was het sterven nog ver
nu telt de hemel een ster
een hele mooie en dat ben jij

-----

Als je, je moeder verliest

-----

Als je, je moeder verliest aan de dood
Je moeder op wie je kon rekenen
Bij wie je veilig was
En die zich in jou interesseerde
Je moeder,met wei je praten kon
Om zo je eigen weg te vinden
Als je, je moeder verliest aan de dood
Dan kan bijna niemand zeggen
Hoe dat voor jou is.
Hoe leeg het in jezelf kan zijn
Als je, je moeder verliest aan de dood.
Zou je haar nog even willen spreken
Haar willen zeggen hoe het met je gaat
Hoe je haar mist
Als je, je moeder verliest
Verlies je veiligheid en houvast
Je wereld is niet meer als voorheen.

-----

Zoals je was ben je heengegaan.
Zolang je kon, vrolijk en spontaan.
Jouw muziek stopt,
maar de melodie blijft bestaan

-----

Ik heb het leven liefgehad
zo omarm ik ook het eeuwige
wie mij lief heeft, heeft ook het leven lief
heb verdriet, maar vindt het plezier weer terug
alleen om mij dat plezier te doen

-----

Een brug naar jou

Als straks het rouwrumoer
Rondom jou is verstomd
De stoet voorbij is
De schuifelde voeten.

Voel ik dat er een diepe stilte komt
En in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten.

En telkens weer zal ik je tegenkomen.

We zeggen veel te gauw:
Het is voorbij.

Hij heeft alleen je lichaam weggenomen
Niet wat je was en ook niet wat je zei.

Ik zal nog altijd grapjes met je maken
We zullen samen door het
Stille landschap gaan.

-----

Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken
Raak je mijn hart nog duidelijker aan.

-----

Het huilen zonder tranen
je stil intens verdriet.
Altijd je innerlijke pijn verbloemen,
een ander zag dat niet.
Je hield je groot zolang het kon.
En toch bleef steeds jouw vraag waarom?
Wij hebben genoten van alles
wat we samen hebben gedaan
en zullen je heel erg missen
bij het verder gaan.

Ik heb het leven liefgehad,
jullie allemaal.
graag had ik hier nog wat vertoefd,
helaas, dat mocht niet meer.
Wanneer er iemand aan mij denkt,
dan zonder veel verdriet.
bedenk het leven is maar kort,
dus is mijn wens: geniet!

-----

Toen ik op deze aarde kwam
heeft iemand mij gebracht
ik heb de weg niet zelf gevonden
door die donkere nacht.
En als ik straks weer weg zal gaan
naar de eeuwige groene dalen
dan zal mij vast en zeker wel
weer iemand komen halen.

-----

Ik ben zo moe
al wat ik vraag is een rustige slaap
en dromen van hen die ik lief heb

-----

Zo sterk verbonden,
toch spiltst de weg

-----

Je mag nu slapen

Je mag nu slapen, ga in vrede
Jij hebt genoeg doorstaan.
We hebben voor je rust gebeden
Al laten wij je niet graag gaan.

Nooit zullen wij vergeten
Wie jij was en wat jij deed
Je hebt een zware strijd gestreden

-----

Geen vreemden voor elkaar

Wij zijn geen vreemden voor elkaar
al spreken we andere talen.
We zijn geen vreemden voor elkaar
we zijn van één zon der stralen.

We zijn naar 't zelfde beeld gevormd
al zien we met andere ogen.
We zijn naat 't zelfde beeld gevormd
door één levensgeest bewogen

We zijn een leven onderweg
al volgen we andere wegen.
We zijn een leven onderweg
en wie komt geen ander tegen.

Marcel Zagers

-----

Als ik aan jou denk
dan twinkelen lichtjes
omdat je zo lief was
en zo vaak moest lachen.
Soms zong je een liedje
of maakte je een grap.
Nu blijf ik achter
met enkel verhalen
van vriendschap gestokt
in de dood, in één klap.

-----

We honderd lichtjes
zou ik willen branden,
Die zullen jouw stilte
nog even verbreken,
verjagen het donker
met hun zachte glans
en ik blijf hier dromen
dat ik je ooit terugzie,
mijn licht en jouw schaduw
doen samen een dans.

-----

Afscheid nemen is met dankbare handen meedragen
al wat herinnering waard is.

-----

Dag lieve allemaal.
Het is mijn tijd om heen te gaan.
Wat ik nog had willen zeggen
is eenvoudig uit te leggen.
Ik ben moe, het is voor mij gedaan.

-----

De stilte, je blik, je gedrag
dat deed vaak zo zeer
De man, pa en opa van vroeger
was je vaak niet meer.
We zagen heel goed je strijd van stil verdriet
maar helpen konden we je niet

-----

Niet langer klopt jouw hart
Dat zoveel liefde heeft gegeven
Je was zo eigen, zo vertrouwd
Iemand die je niet wilt missen in je leven
Maar je weet dan komt de dag
Dat we je moeten laten gaan
Je verstand zegt dat het goed is
Maar in je ogen blinkt een traan

-----

De wereld draait
maar ik sta stil
de zon geeft warmte
maar ik voel me zo kil
de bloemen groeien
ik krimp ineen
want dat ik jou heb verloren
gaat door merg en been

Je bent en blijft mijn wereld
ik hou zoveel van je

-----

De vogel

Wees niet bedroefd, zong hij,
ik ben gelukkig.
Ik kan hoger vliegen
dan de hoogste boom,
en verder dan het verste bos,
Ik drijf op de wind tot boven de wolken,
tot dicht bij de zon,
Niet meer gebonden, niet meer gekooid!

-----

Als ik ga, moet je niet huilen, want echt weg ben ik eigenlijk niet.
Mijn lichaam is nu duizend dingen, heb daarom niet zoveel verdriet.

Ik ben de wind, ik ben de regen, ik ben de zon, het jonge gras,
ik ben de sneeuw en duizend dingen, 'k ben weer degene die ik was.

En als je wakker wordt, bekijk dan de bomen en de blauwe lucht,
kijk naar de vlinders en de bloemen, kijk naar de vogels in de lucht.

Want al die dingen ben ik sinds ik mijn lichaam achterliet,
die duizen dingen zijn mijn leven, dus zie je, echt weg ben ik niet.

-----

Ik huil als ik aan je denk
Ik huil als ik je foto zie
Zie ik een vallende ster
Dan weet ik dat jij het bent

-----

Het was haast net als toen: wat minder mistig
en ook de lucht was niet zo nevelig-grijs
de zee was niet zo kalm: ze strooide kwistig
haat schuim op 't strand, maar zong
dezelfde wijsZo liep ik in een verre droom gevangen,
dezelfde weg die jij eens met mij ging...
De zee zong tere liedjes van verlangen
op melodiën van herinnering.

-----

Niemand houdt van mij, zoals jij dat doet:
onvoorwaardelijk, voor eeuwig en altijd.
door het vuur gaan en weer terug, wanneer het moet,
met onvoorstelbare vanzelfsprekendheid.

En ik wil je zo graag zeggen, hoeveel ik om je geef,
maar elk woord doet tekort aan dat gevoel,
want je zal wonen in mijn hart, zolang ik leef,
en niets verwoordt wat ik bedoel.

Daarom, lieve moeder, geef ik je een bloemetje
en fluister daarbij vlug
"dank je wel"
want ik zie jou in mijzelf terug.

Vergeet de mooie dagen niet

-----

Als je geen raad meer weet en je diep ongelukkig voelt,
Denk dan even terug aan de mooie dagen
Dat je lachte en danste.
Dat je tegen iedereen vrolijk was als een kind zonder zorgen.
Vergeet de mooie dagen niet
Als de horizon, zover je kunt kijken donker blijft
Zonder een teken van licht.
Als je hart vol verdriet is en misschien vol bitterheid
Als schijnbaar alle hoop op nieuwe vreugde en geluk verdwenen is.
Zoek dan toch zorgvuldig in je herinnering,
Ik vraag het je , de mooie dagen.
De dagen dat alles goed was, geen wolkje aan de hemel
Toen je er nog was, bij ons, waar jij je thuis voelde
Vergeet de mooie dagen niet.
Want als je ze vergeet komen ze nooit meer terug.
Neem jezelf opnieuw helemaal in handen
Vul je hoofd met blijde gedachten
Je hart met tederheid en liefde
Want dat komt alles weer goed.
(Phil Bosmans)

-----

Moeder

Haar ogen waren blauw, haar haren grijs
Ze zei dat ze maar weinig dingen wist
Maar wat ze zei, was zo gerijpt…….zo wijs
Wel duizendmaal heb ik gedacht, dat is "t !

De hoog 're dingen speelden bij haar mee
Zij zag het leven in een ander licht
Zo stond ze ook te kijken naar de zee
'n glimlach op haar nobele gezicht.

Zo kunnen bomen in het landschap staan
In de volle rust en helemaal compleet
Zo is ze ook die avond doodgegaan
En nooit vergeet ik wat ze voor mij deed.

Toon Kortooms

-----

Wat kun je je verdrietig voelen
als alles dof en donker is
Gedachten blijven in je woelen
waarom ging plotseling alles mis

-----